Korting-gekte met zorgverzekeringen

Volgens een bericht in het Algemeen Dagblad van 28 juni 2018 "Nep-korting bij collectieve zorgpolis op de helling" verstrekken sommige zorgverzekeraars collectieviteits-kortingen die gebaseerd zijn op - veel te hoge - flauwekulprijzen. Minister Bruno Bruins voor Medische Zorg (VVD) is van plan dat te bestrijden door het kortingspercentage te beperken tot 5%. Dat is wel een erg minimalistische ingreep.

Ik vermoed dat dit juridisch is aan te pakken met dezelfde wetten die gewone en web-winkels verbieden kortingen te geven ten opzichte van prijzen die nooit in die winkels zijn gevraagd. De minister vindt ook dat meer dan 50 000 varianten van basis­ver­zekering­polis de zaak onoverzichtelijk maken voor de burgers die zorgverzekeringen willen vergelijken. Ik zou zeggen: doe daar ook wat aan, beter laat dan nooit.

De gepaste straf voor zulke verzekeraars is natuurlijk dat ze alsnog - dus met terugwerkende kracht - het beloofde kortingspercentage moeten berekenen ten opzichte van de prijs die ze daadwerkelijk in rekening brengen of brachten aan verzekerden die (nagenoeg) dezelfde dekking hadden, maar niet onder het criterium voor de korting vielen.

Het kan simpeler

De minister zou natuurlijk ook gewoon kunnen eisen dat alle zorgverzekeraars exact dezelfde basisverzekering gaan aanbieden. Dus geen gezeik dat je bij sommige verzekeringen - voor niet-spoedeisende zaken - alleen bij gecontracteerde instanties terecht kunt. Dat is toch vooral een verschuiving van kosten en geen besparing. Ook variaties met meer of minder eigen risico of vergoeding van enkele zaken die buiten de verplichte basisverzekering vallen zijn voor basisverzekeringen dan niet meer toegestaan, evenmin als collectiviteitskortingen. Zo maken we het systeem ook solidair.

De zorgverzekeraars kunnen zich dan alleen nog onderscheiden in de aanvullende verzekeringen die ze aanbieden. Ik weet zeker dat ze daar ook vele duizenden varianten in kunnen verzinnen. Wat er aanvullend verzekerd wordt, is niet essentiële zorg (althans, dat is de achterliggende gedachte). Het is redelijk dat de staat zich daar niet te veel mee bemoeit.

Maar het kan nóg veel simpeler

De basisverzekering wordt vervangen door een nationale gezondheidszorg die door de staat wordt geregeld; net als de NHS in Engeland. De staat gaat dan de vergoedingen vaststellen voor alle medische zaken die onder deze nationale gezondsheidszorg vallen.

Daar zal een belastingverhoging voor nodig zijn die ongeveer gelijk is aan wat we nu betalen voor de basisverzekering, verminderd met wat we nu indirect betalen voor de jaarlijkse wervingscampagnes voor de basisverzekeringen. Denk maar niet dat het advertentie-circus aan het eind van ieder jaar geen geld kost; dat betalen we uiteindelijk allemaal zelf. Vooral de advertentie-industrie wordt daar beter van; de rest van Nederland niet. Kapitalisme leidt niet altijd tot efficiëntie.

Maar zolang de VVD in de regering zit gaat een nationale gezondheidszorg er heus niet van komen.