Schiphol barst uit zijn voegen

Schiphol zit aan zijn maximum aantal starts en landingen. Daarom probeert men de vakantievluchten naar Lelystad airport te verplaatsen. Dat is echter een druppel op de gloeiende plaat; het gaat om een paar procent van de vluchten van Schiphol en Schiphol wil jaarlijks met een soortgelijk percentage groeien. Het probleem wordt dus een jaartje of wat vooruit geschoven. Door verplaatsen van een deel van het verkeer naar kleinere luchthavens neemt de totale hinder alleen maar toe.

We zullen echt moeten kiezen

1. Geen verdere groei van het luchtverkeer
2. Een nieuw vliegveld op een nieuwe locatie (waar geen hinder voor omwonenden optreedt) bouwen

Geen verdere groei

Dit is een trendbreuk. Het is zeker mogelijk en is voor het milieu ook het beste. Door marktwerking zal vliegen duurder worden en minder mensen zullen het kunnen betalen; het wordt weer meer iets voor de rijken.

Een nieuw vliegveld op een nieuwe locatie

Jaren geleden is al eens geopperd een nieuwe luchthaven te bouwen op een kunstmatig eiland in de Noordzee. Ik denk dat we hier serieus over moeten gaan denken. Het huidige Schiphol is ongeveer even groot als de nieuwe Maasvlakte; dus het kunstje van het bouwen van een eiland van die omvang hebben we al eens met succes uitgevoerd. Maar het kost natuurlijk wel verschikkelijk veel geld.

Een nieuw vliegveld moet uitstekende verbindingen hebben met het spoor- en autowegnetwerk. Als een nieuw vliegveld op een eiland ligt zullen daarvoor bruggen of tunnels nodig zijn. Als het de vorm van een schiereiland krijgt is het verbinden met de rail- en weginfrastructuur eenvoudiger, maar een schiereiland in de Noorzee zal zeestromingen beïnvloeden en zeevaartroutes moeten verlegd worden.

Paul Grove suggereert een MagLev verbinding tussen het huidige Schiphol en een nieuw te bouwen eiland. De reistijd per MagLev schat hij op 7 minuten. Dit is - vermoed ik - gebaseerd op prestaties van de verbinding tussen vliegveld Shanghai en Pudong. Die afstand is ongeveer 30km. Zo'n rappe verbinding maakt het mogelijk het luchtverkeer geleidelijk te verplaatsen van Schiphol naar de nieuwe luchthaven. Dat heeft het enorme voordeel dat de nieuwe luchthaven in gebruik kan worden genomen voordat alle geplande terminals, startbanen, enz. af zijn. Zelfs als de reistijd tussen het nieuw eiland en het huidige Schiphol 15 minuten wordt hoeft dat geen grote belemmering te zijn mits de stations van de verbinding aan beide eindpunten binnen de veiligheidszone liggen. Die extra reistijd is vergelijkbaar met de tijd die een vliegtuig nu nodig heeft om naar de nogal afgelegen Polderbaan te taxiën.

Een vliegveld op een nieuw te construeren eiland in de Noordzee zal de Nederlandse waterbouwers veel publiciteit opleveren. De bouwtijd zal vele jaren zijn; de problemen met geluidsoverlast rond de huidige vliegvelden zullen nog jaren voortduren. De aanleg van de tweede Maasvlakte heeft ongeveer vijf jaar geduurd. Daar gingen vele jaren van plannen (en protesten) aan vooraf. Niets doen betekent dat de geluidsoverlast in de ruime omgeving van onze vliegvelden nooit over zal gaan.

Aanvullingen

• 2018-03-12: Bericht over voorstel voor kunstmatig eiland met start- en landingsbanen. Dit eiland zou een snelle spoorverbinding met Schiphol moeten krijgen en dat zou (kennelijk) ook de enige toegangsroute voor de passagiers zijn. Telegraaf: Schiphol zoekt zee op