donderdag 27 augustus 2015

Basisinkomen

Basisinkomen is een vast inkomen voor alle legale ingezetenen van een land (of gemeente, enz.). Het basisinkomen kan afhankelijk zijn van leeftijd, maar niet van andere zaken.

Een basisinkomen vervangt de belangrijkste sociale uitkeringen. Voor het basisinkomen wordt geen tegenprestatie gevraagd (geen sollicitatieplicht, geen vrijwilligerswerk, niks). Het basisinkomen vervalt of vermindert niet als de ontvanger (meer) werk vindt. In de diverse discussies van de laatste tijd denkt men aan een basisinkomen van € 1100 per maand.

Voordelen
Bijstand en WW vervallenHet gemeentelijk uitkerings- en controleapparaat kan grotendeels opgedoekt worden.
Kinderbijslag / ‑toeslag vervaltVoor kinderen geldt een lager bedrag dan voor volwassenen en voor thuiswonende kinderen wordt het uitgekeerd aan de ouders/verzorgers van die kinderen.
Zorgtoeslag vervaltHet basisinkomen moet voldoende zijn om de kosten van de basis-zorgverzekering te betalen.
Studiefinanciering vervaltStudenten moeten hun studie (inclusief huisvesting, boeken, reiskosten) uit hun basisinkomen betalen. Natuurlijk kunnen ze bijlenen, maar dat moet dan bij een commerciële geldverstrekker, familie, enz.
AOW vervaltHet basisinkomen vervangt de AOW. De additionele pensioenen die gespaard worden met inkomsten uit werk blijven bestaan.
Huursubsidies vervallenHet basisinkomen vervangt de huursubsidies. Wie te duur huurt zal iets goedkopers moeten vinden, of met meer personen in dezelfde woning moeten gaan wonen.
Arbeid wordt goedkoperOmdat iedereen een basisinkomen krijgt is een wettelijk minimumloon niet meer nodig. Wie meer wil uitgeven dan het basisinkomen zal werk moeten vinden. Werkgevers die arbeidskrachten nodig hebben zullen voldoende moeten betalen om het voor de werknemers interessant te maken. De netto lonen zullen behoorlijk dalen, maar met niet meer dan ongeveer het bedrag van het basisinkomen). Maar het belastingtarief voor lage inkomens moet omhoog (zie hieronder)
Inkomstenbelasting wordt heel simpelBij een basisinkomen kan de inkomensafhankelijkheid van de belastingdruk verdwijnen. Deze inkomstenafhankelijkheid is bedoeld om het besteedbaar inkomen te nivelleren, maar de complexiteit van alle inkomensafhankelijke regelingen is bijna niet meer te bevatten. Omdat het basisinkomen voldoende is als bestaansminimum kan elke extra verdiende euro voor hetzelfde percentage belast worden. Vlaktaks dus. Hiermee komt er een einde aan allerlei beroerde situaties waarbij mensen die zonder werk zitten geen part-time baan accepteren omdat dan allerlei kortingen zouden vervallen waardoor ze er netto op achteruit gaan.
Minder mensen zullen werkenDe hoeveelheid betaalde banen is al heel lang kleiner dan het aantal werkwilligen; misschien komt met een basisinkomen de hoeveelheid betaalde banen wat beter in balans met het aantal werkwilligen. Er is nu nu een grote verborgen werkloosheid. Er zijn massa's mensen met een uitkering die vrijwilligerswerk doen of mantelzorg verlenen. Veel van die mensen hebben nu een frustrerende sollicitatieplicht terwijl iedereen weet dat de meesten nooit meer betaald werk zullen vinden.
Nadelen
Werken over de grensWie in een plaats met basisinkomen woont is erg goedkoop voor een werkgever in een plaats waar geen basisinkomen geldt. Dit veroorzaakt een sterke wens om naar het gebied met basisinkomen te verhuizen en werk te zoeken buiten dat gebied. Dit effect kan gecompenseerd moeten worden met een belastingconstructie waardoor het inkomen bij een werkgever over de grens extra wordt belast met een bedrag ter hoogte van ongeveer het basisinkomen (bij een full-time aanstelling).
Wonen over de grensWie buiten het gebied met basisinkomen woont, maar daarbinnen werkt krijgt daarvoor erg weinig betaald. Dit effect kan gecompenseerd worden met een belastingconstructie waarbij de werknemers van buiten het gebied een belastingvoordeel ter hoogte van ongeveer het basisinkomen krijgen (bij een full-time aanstelling).
Ongewijzigd
Bijzondere (medische) kostenGehandicapten en langdurig zieken hebben vaak hoge kosten die een gezond mens niet heeft en die niet uit een basisinkomen betaald kunnen worden. Voor deze personen moeten aparte regelingen blijven bestaan, inclusief instanties die af en toe controleren of de extra uitkeringen (nog) nodig zijn.


Is het betaalbaar?

Daarover zijn de meningen verdeeld. De kosten zijn vrij eenvoudig uit te rekenen; die zijn bijna € 200 miljard. Dat is een enorm bedrag. Dat moet terugverdiend (betaald) worden uit het vervallen van de huidige wirwar van regels en een simpeler en hoger belastingtarief. Volgens een onderzoek van het CBP moet het belastingtarief voor werkenden naar 56.6%. Op dit moment is het tarief voor de topinkomens 52%. Dit is wel een aanzienlijke verhoging, maar geen absurde. Kortom, een basisinkomen is duur, maar wel betaalbaar. (NB. het CPB rapport maakt niet goed duidelijk hoe hoog het basisinkomen is waar dat belastingtarief van 56.6% bij hoort.)

Worden we dan niet allemaal te lui om te werken?

Dat is wel de grote vrees van veel van de tegenstanders. In het eerder aangehaalde onderzoek verwacht het CPB een afname van de arbeidsparticipatie van 5.6%. Één op de 18 mensen zou stoppen met werken. Het CBP verwacht dus dat we bijna allemaal zouden blijven werken. De verwachte afnamen zou wel een flink deel van onze ongewenste werkloosheid oplossen.

Fouten

In Wageningen zijn plannen voor een experiment waarbij duidelijk is dat ze daar niet goed begrepen hebben wat een basisinkomen is. Ze willen dit basisinkomen namelijk beperken tot de (huidige) werklozen van de gemeente. Dat betekent dat er met twee maten gemeten wordt en dat is onbehoorlijk en op termijn onhoudbaar.

Ger Jaarsma van de Financiële Telegraaf heeft het wel begrepen, maar wil, om de zaak betaalbaar te houden, de hoogte van het basisinkomen aanpassen op het aantal mensen in een huishouden. Voor één persoon geldt €1100, voor elke volgende persoon komt daar €100 bij. Dit maakt het natuurlijk vreselijk onaantrekkelijk om samen te gaan wonen. We zouden een controleapparaat moeten optuigen om te controleren dat mensen echt niet samenwonen... Dat willen we toch niet?

Wat nu?

Basisinkomen belooft een enorm ambtelijk controleapparaat overbodig te maken. Maar bestrijding van zwart werken blijft nodig (en wordt met een hoger belastingtarief zelfs belangrijker). Het nut van experimenten met een beperkte groep gelukkigen lijkt mij zeer beperkt. Het duurt jaren om een verschil in arbeidsparticipatie en levensgeluk te meten en, als de deelnemers zichzelf hebben mogen voordragen, vormen ze geen representatieve steekproef en dan zijn zijn alle metingen gebaseerd op statistisch drijfzand. Het verschil in kosten voor het ambtelijk controleapparaat is, zonder experiment, redelijk te schatten. (Een gemeente die dat niet kan heeft zijn administratie niet op orde.)

Een goede wettelijke constructie die minimale ongewenste effecten heeft voor personen die binnen het basisinkomen gebied wonen en daarbuiten werken, of omgekeerd, lijkt mij eigenlijk het lastigste aspect. En natuurlijk de diverse politieke partijen die denken dat we te lui worden om te werken, of menen dat de overheid een plicht heeft uitkeringstrekkers constant lastig te vallen met sollicitatieplichten. Deze partijen moeten beseffen dat de meeste mensen graag werken en dat je met een sollicitatieplicht niet meer betaalde banen maakt. Een basisinkomen biedt wel een heel veilige basis om een eigen bedrijfje te starten en dat kan wel meer betaald werk opleveren.

Meer informatie over basisinkomen


Correcties

22 dec 2016: minimum colombreedte gespecificeerd voor de tabel met voordelen, nadelen, ongewijzigd; een verandering buiten dit document (in css?) had de tabel onleesbaar gemaakt. Ook taalfoutje gefixt en een niet goed gemarkeerde link.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten